To obey God is really important.

Obeying God, is important for us. I used to think as long as we have the Lord Jesus' grace and have a peaceful life, it's enough. But I never thought if I'm obeying God and seeking God's will in everything, if I'm longing for God's appearance, and if I'm loving God and satisfying God's requirements. If I don't think about them, what can I gain in my belief in God? Can I stand the testimony in disasters and trials? No! I thought of many brothers and sisters who became passive and no longer believe in God because of the disaster or some difficulties in their lives.

Maikling Dula - "Paggutom sa Sarili sa Takot na Mabulunan" (Tagalog Dubbed)

Maikling Dula - "Paggutom sa Sarili sa Takot na Mabulunan" (Tagalog Dubbed)

         In the matter of welcoming the Lord's coming, there are some in the religious world who close their door and wait alone for fear of being deceived by false Christs. They starve themselves for fear of choking, and cling to the words, "Then if any man shall say to you, See, here is Christ, or there; believe it not. For there shall arise false Christs, and false prophets, and shall show great signs and wonders; so that, if it were possible, they shall deceive the very elect" (Mat 24:23-24). They think anyone who preaches God's gospel of the last days or testifies the Lord's return is false, and utterly refuse to hear, see, or come into contact with them, but they ignore how to welcome the Lord's coming. The protagonist of this skit is one such person …

Rekomendasyon：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos
Manood ng higit pa:Pananampalataya sa Diyos
    

Ang Pananalig sa Diyos ay Hindi Dapat Para Lamang sa Paghahanap ng Kapayapaan at mga Pagpapala

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

Nauugnay sa pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos

    Ngayon, kailangan mong itakda ang tamang landas dahil ikaw ay naniniwala sa praktikal na Diyos. Sa pagkakaroon ng pananampalataya sa Diyos, hindi ka lamang dapat maghanap ng mga pagpapala, ngunit hanaping mahalin ang Diyos at makilala ang Diyos. Sa pamamagitan ng Kanyang pagliliwanag at ng iyong sariling pagtataguyod, maaari mong kainin at inumin ang Kanyang mga salita, makabuo ng isang totoo na pang-unawa sa Diyos, at magkaroon ng isang tunay na pag-ibig ng Diyos na nanggagaling sa iyong puso. Sa madaling salita, ang inyong pag-ibig para sa Diyos ay tunay, tulad ng walang makasisira o makahahadlang sa daan ng iyong pag-ibig para sa Kanya. Kung gayon, ikaw ay nasa tamang landasin ng pananampalataya sa Diyos. Pinatutunayan nito na pag-aari ka ng Diyos, sapagkat ang puso mo ay naangkin na ng Diyos at sa gayon hindi na maaari pang maangkin ng ibang mga bagay. Dahil sa iyong karanasan, ang halaga na iyong binayaran, at ang gawain ng Diyos, magagawa mong bumuo ng isang nagkukusang pag-ibig para sa Diyos. Sa gayon ikaw ay napapalaya mula sa impluwensya ni Satanas at nabubuhay sa liwanag sa mga salita ng Diyos. Tanging kapag ikaw ay pinalaya na mula sa impluwensya ng kadiliman, masasabing nakamit mo na ang Diyos. Sa inyong paniniwala sa Diyos, dapat ninyong hangarin ang layuning ito. Ito ay ang tungkulin ng bawat isa sa inyo.

Ang Diyos Mismo, ang Natatangi X

Ang Diyos ang pinagmumulan ng buhay para sa lahat ng mga bagay (IV)

    Sa araw na ito, pag-uusapan natin ang isang natatanging paksa. Para sa bawat isa sa inyo, mayroon lamang dalawang pangunahing bagay ang kailangan ninyong malaman, maranasan at maintindihan—at ano ang dalawang bagay na ito? Ang una ay ang personal na pagpasok sa buhay ng mga tao, at ang ikalawa ay may kaugnayan sa pagkilala sa Diyos. Sa araw na ito ay bibigyan ko kayo ng pagpipilian: Pumili ng isa. Gusto ba ninyong makarinig tungkol sa isang paksa na may kaugnayan sa personal na karanasan sa buhay ng mga tao, o gusto ninyong makarinig ng isang tungkol sa pagkilala sa Diyos Mismo? At bakit Ako nagbibigay sa inyo ng gayong pagpipilian? Sapagkat, sa araw na ito, naiisip Kong salitain sa inyo ang ilang bagong bagay tungkol sa pagkilala sa Diyos. Ngunit, anu’t-anuman, papipiliin Ko muna kayo sa pagitan ng dalawang bagay na kasasabi Ko lang. (Pipiliin Ko yaong tungkol sa pagkilala sa Diyos.) (Naiisip namin na ang pakikipagniig sa kaalaman ng Diyos ay mas mabuti, rin) Naiisip ba ninyo na kung ano ang ating napag-usapan nitong nakaraan lang tungkol sa pagkilala sa Diyos ay maaaring makamit? (Nang isagawa ng Diyos ang unang pakikipag-isa, hindi natin ito naramdamang ganoon. Pagkatapos noon, ang Diyos ay nagsagawa pa ng ilang pakikipag-isa, at nang magbalik tayo sa unang pakikipag-isa, sa mga kapaligirang nilikha ng Diyos, ang mga kapatid ay nakinig sa pagpapakaranas sa lugar na ito.) Makatarungan lamang sabihin na hindi ito maabot ng karamihan sa mga tao. Maaaring hindi kayo makumbinsi ng mga salitang ito. Bakit ko sinasabi ito? Dahil noong kayo ay nakikinig sa mga sinasabi Ko noong una, paano Ko man ito sinabi, o sa kung anong mga salita, nang inyo itong marinig, sa literal at sa teorya ay may kamalayan kayo ukol sa Aking sinasabi, ngunit ang isang lubhang seryosong isyu sa inyo ay, hindi ninyo naintindihan kung bakit Ko nasabi ang mga bagay na ito, bakit Ako nagsalita ukol sa mga paksang ito. Ito ang pinakapunto ng usapin. At kaya, bagamat ang pakikinig sa mga salitang ito ay nakadagdag at napagyaman ang inyong pagkaunawa ukol sa Diyos at sa Kanyang mga gawa, bakit naguguluhan pa rin kayo sa pagkilala sa Diyos? Ang katuwiran ay ito: Pagkarinig sa Aking sinabi, hindi naiintindihan ng karamihan sa inyo kung bakit Ko nasabi ito, at kung anong kaugnayan mayroon ito sa pagkilala sa Diyos. Hindi nga ba? Ano ang kinalaman ng kawalan ninyo ng kakayahan na maintindihan ang kaugnayan nito sa pagkilala sa Diyos? Naisip na ba ninyo kailanman ang ukol dito? Marahil hindi pa. Ang katuwiran kung bakit hindi ninyo naiintindihan ang mga bagay na ito ay sapagkat ang inyong karanasan sa buhay ay masyadong mababaw. Kung ang kaalaman at karanasan ng mga tao ukol sa mga salita ng Diyos ay mananatili sa napakababaw na antas, kung gayon karamihan sa kanilang kaalaman ukol sa Diyos ay magiging malabo at mahirap unawain—ito ay magiging panimula, pandoktrina, at panteorya. Sa teorya, ito ay lumilitaw o masasabing makatwiran at rasonable, ngunit ang kaalaman sa Diyos na lumalabas sa mga bibig ng mga tao ay hungkag. At bakit Ko sinasabing ito ay hungkag? Sapagkat, sa totoo lang, sa iyong mga puso hindi kayo malinaw tungkol sa kung ang mga salita tungkol sa pagkilala sa Diyos na lumabas sa inyong mga bibig ay tama o hindi, kung ang mga ito ay eksakto o hindi. At kaya, bagamat karamihan sa mga tao ay nakarinig ng napakaraming mga impormasyon at mga paksa tungkol sa pagkilala sa Diyos, ang kanilang kaalaman ukol sa Diyos ay hindi pa umaabot lampas sa teorya at malabo at mahirap unawain na doktrina.

Ano ang kaibhan sa pagitan ng buhay sa iglesia sa Kapanahunan ng Biyaya at ng buhay sa iglesia sa Kapanahunan ng Kaharian?

Mga Talata ng Biblia para Sanggunian:

    “At samantalang sila'y nagsisikain, ay dumampot si Jesus ng tinapay, at pinagpala, at pinagputolputol; at ibinigay sa mga alagad, at sinabi, Kunin ninyo, kanin ninyo; ito ang aking katawan. At dumampot siya ng isang saro, at nagpasalamat, at ibinigay sa kanila, na nagsasabi, Magsiinom kayong lahat diyan; Sapagka't ito ang aking dugo ng tipan, na nabubuhos dahil sa marami, sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan” (Mateo 26:26-28).

    “At ako’y naparoon sa anghel na nagsabi ako sa kaniya na ibigay sa akin ang maliit na aklat. At kaniyang sinabi sa akin, Kunin mo ito, at ito’y kanin mo; at papapaitin ang iyong tiyan, datapuwa’t sa iyong bibig ay magiging matamis na gaya ng pulot” (Pahayag 10:9).

    Mga nauugnay na salita ng Makapangyarihang Diyos

    Ang lahat ng mga gawain na ginagawa ng tao ay pagganap ng kanyang tungkulin bilang isa sa sangnilikha at ito ay ginagawa kapag naaantig o naliliwanagan ng Banal na Espiritu. Ang patnubay na ibinibigay ng gayong mga tao ay kung paano ang magsagawa sa pang-araw-araw na buhay ng tao at kung paano ang tao ay dapat kumilos na katugma sa kalooban ng Diyos. … ay upang manguna sa daan. Maging ang paraan ay bago o luma, ang gawain ay ginawa sa batayang hindi lalabis sa mga panuntunan ng Biblia. Kung ang mga lokal na iglesia man ay binuhay muli o itinayo, ang kanilang gawain ay upang itatag ang mga iglesia. Ipinagpatuloy ng gawaing kanilang ginawa ang gawain na hindi natapos ni Jesus at ng mga apostol o pinaunlad pang lalo sa Kapanahunan ng Biyaya. Ang kanilang ginawa sa kanilang gawain ay upang buhaying muli kung ano ang hiniling ni Jesus sa Kanyang gawain sa mga salinlahi pagkatapos Niya, kagaya ng pagpapanatiling nakatalukbong ang kanilang mga ulo, bautismo, pagpipira-piraso ng tinapay, o pag-inom ng alak. Maaring sabihin na ang kanilang gawain ay pinanatili lamang ang Biblia at naghahanap ng mga landas na nakapaloob lamang sa Biblia.Wala silang ginawang bagong pagsulong sa anumang paraan. Samakatuwid, makikita ng isa sa kanilang gawain ang pagkatuklas lamang ng mga bagong pamamaraan na nakapaloob sa Biblia, gayundin ang mas mahusay at mas makatotohanang mga pagsasagawa. Nguni't hindi makikita ng isa sa kanilang gawain ang kasalukuyang kalooban ng Diyos, lalong hindi makikita ang bagong gawain na gagawin ng Diyos sa mga huling araw. Ito ay dahil sa ang landas na kanilang nilakaran ay isa na luma pa rin; walang pagsulong at walang anumang bago. Nagpatuloy silang mapanatili ang katotohanan ng "ang pagkakapako sa krus ni Jesus," ang pagsasagawa ng "paghingi sa mga tao na magsisi at ikumpisal ang kanilang mga kasalanan," ang kasabihan na "siya na nagtitiis hanggang sa wakas ay maliligtas," at ang kasabihan na "ang lalaki ang pinuno ng babae, at dapat pasakop ang babae sa kanyang asawa." Higit pa rito, pinanatili nila ang makalumang pagkaintindi na "hindi makapangangaral ang mga kapatid na babae, at magagawa lamang nilang sumunod."

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Paano Ka Dapat Manampalataya sa Diyos Upang Maligtas at Magawang Perpekto?

Nauugnay sa mga pagbibigkas ng Makapangyarihang Diyos

    Bagaman maraming tao ang naniniwala sa Diyos, kakaunti ang nakakaunawa kung ano ang kahulugan ng pananampalataya sa Diyos, at kung ano ang dapat nilang gawin upang makasunod sa puso ng Diyos. Ito ay dahil, bagaman ang mga tao ay alam na alam ang salitang “Diyos” at mga parirala tulad ng “ang gawain ng Diyos,” hindi nila kilala ang Diyos, lalong hindi nila alam ang Kanyang gawain. Hindi nakapagtataka, kung gayon, na lahat niyaong mga hindi nakakakilala sa Diyos ay nagtataglay ng isang magulong paniniwala. Ang mga tao ay hindi seryoso sa kanilang paniniwala sa Diyos sapagka’t ang paniniwala sa Diyos ay masyadong di-kilala, masyadong kakaiba para sa kanila. Sa ganitong paraan, hindi sila makaabot sa mga hinihingi ng Diyos. Sa ibang salita, kung hindi kilala ng tao ang Diyos, hindi alam ang Kanyang gawa, kung gayon hindi sila angkop para sa paggamit ng Diyos, lalong hindi nila maaaring tuparin ang ninanasa ng Diyos. Ang “paniniwala sa Diyos” ay nangangahulugang paniniwala na mayroong Diyos; ito ang pinakasimpleng pagkakaintindi sa pananampalataya sa Diyos. Bukod pa rito, ang paniniwalang mayroong Diyos ay hindi kapareho ng tunay na pananalig sa Diyos; kundi, ito ay isang uri ng simpleng pananampalataya na may malakas na pangrelihiyong mga kahulugan. Ang tunay na pananampalataya sa Diyos ay nangangahulugan ng pagdanas sa mga salita at gawain ng Diyos na batay sa isang paniniwala na ang Diyos ang may tangan ng kapangyarihan sa lahat ng mga bagay. Sa gayon ikaw ay mapapalaya mula sa iyong tiwaling disposisyon, makakatupad sa ninanasa ng Diyos at makakakilala sa Diyos. Tanging sa pamamagitan ng ganoong paglalakbay maaaring masabing ikaw ay naniniwala sa Diyos. Datapwa’t ang mga tao ay madalas makita ang paniniwala sa Diyos bilang isang bagay na napakasimple at walang gaanong kabuluhan. Ang paniniwala ng mga ganoong tao ay walang kabuluhan at hindi kailanman makakatamo ng pagsang-ayon ng Diyos, pagka’t sila’y tumatahak sa maling landas. Ngayon, mayroon pa ring mga naniniwala sa Diyos sa pamamagitan ng mga titik, sa mga doktrinang walang laman. Wala silang malay na ang kanilang paniniwala sa Diyos ay walang substansya at na hindi sila makatatamo ng pagsang-ayon ng Diyos, at nananalangin pa rin sila para sa kapayapaan at sapat na biyaya mula sa Diyos. Dapat tayong huminto at tanungin ang ating mga sarili: Maaari kayang ang paniniwala sa Diyos ang tunay na pinakamadaling bagay sa lupa? Ang paniniwala ba sa Diyos ay nangangahulugan lamang ng pagtanggap ng maraming biyaya mula sa Diyos? Maaari bang ang mga tao na naniniwala sa Diyos nguni’t hindi Siya nakikilala, at naniniwala sa Diyos nguni’t tinututulan Siya, ay tunay na makakatupad sa ninanasa ng Diyos?

Kristianong video | Tanging ang Diyos na Nagkatawang-tao ang Makagagawa ng Gawain ng Paghatol sa mga Huling Araw

✝️🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️ ⭐🙏✝️

Ang Kidlat ng Silanganan ay nagpapatotoo na ang Diyos ay nagkatawang-tao sa mga huling araw upang gawin Niya mismo ang gawain ng paghatol. Gayunman ang gawain ng Diyos sa Kapanahunan ng Kautusan ay isinagawa sa pamamagitan ng paggamit kay Moises. Kung gayon hindi ba maaaring gawin ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw sa gayunding paraan, sa pamamagitan ng paggamit ng mga tao? Bakit kailangang magkatawang-tao ang Diyos at gawin Niya ito mismo? Sinasabi ng Makapangyarihang Diyos, "Ang gawain ng paghatol ay sariling gawa ng Diyos, kaya kailangang likas na magawa ito ng Diyos Mismo; hindi ito maaaring gawin ng taong Kanyang kahalili. Sapagkat ang paghatol ay ang panlulupig sa tao sa pamamagitan ng katotohanan, hindi mapag-aalinlanganan na nagpapakita pa rin ang Diyos sa nagkatawang-taong imahe upang gawin ang gawaing ito sa mga tao"(Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

══════════════ ♡♡♡ ════════════

Mga pagbigkas ng Makapangyarihang Diyos

    Ang gawain ng mga huling araw ay upang pagbukud-bukurin ang lahat ayon sa kanilang uri, upang tapusin ang plano sa pamamahala ng Diyos, sapagka’t ang oras ay malapit na at ang araw ng Diyos ay nakárátíng na. Dinadala ng Diyos ang lahat ng nakapasok sa Kanyang kaharian, iyon ay, lahat ng naging tapat sa Kanya hanggang sa katapusan, tungo sa kapanahunan ng Diyos Mismo. Subali’t, hanggang sa pagdating ng kapanahunan ng Diyos Mismo, ang gawaing gagawin ng Diyos ay hindi upang magmasid sa mga gawa ng tao o magtanong tungkol sa buhay ng tao, kundi upang hatulan ang kanyang paghihimagsik, sapagka’t dadalisayin ng Diyos ang lahat ng lalapit sa harap ng Kanyang luklukan. Lahat ng mga nakásúnód sa mga yapak ng Diyos hanggang sa araw na ito ay yaong mga nagsilapit sa harap ng luklukan ng Diyos, at yamang ganito, ang bawat isang tao na tumatanggap sa gawain ng Diyos sa huling yugto nito ang siyang pinag-uukulan ng pagdadalisay ng Diyos. Sa ibang salita, ang lahat ng tumatanggap sa gawain ng Diyos sa huling yugto nito ang siyang pinag-uukulan ng paghatol ng Diyos.

Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II

✿▄─▄❀▄─▄✿▄─▄❀▄─▄✿▄─▄❀▄─▄✿▄─▄❀▄─▄✿

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳

      Ngayong narinig ninyo na ang nakaraang paksa sa pagsasamahan na tungkol sa awtoridad ng Diyos, nakatitiyak Ako na nasangkapan na kayo ng sapat na mga salita sa bagay na ito. Gaano man ang kaya ninyong tanggapin at unawain ay depende kung gaanong pagsasagawa ang ibubuhos ninyo dito. Umaasa Ako na buong sikap ninyong maaabot ang bagay na ito; huwag kayong makitungo dito nang hindi bukal sa puso kahit sa anong paraan! Ngayon, ang pagkilala ba sa awtoridad ng Diyos ay katulad ng pagkilala sa kabuuan ng Diyos? Maaaring masabi ng isang tao na ang pagkilala sa awtoridad ng Diyos ay ang simula ng pagkilala sa natatanging Diyos Mismo, at masasabi din ng iba na ang pagkilala sa awtoridad ng Diyos ay nangangahulugang nakatapak na ang isang tao sa pintuan ng pagkakilala sa diwa ng natatanging Diyos Mismo. Ang pagkilalang ito ay isang bahagi ng pag-unawa sa Diyos. Ano ang iba pang bahagi kung gayon? Ito ang paksa na nais Kong pagsamahan natin ngayon–Ang matuwid na disposisyon ng Diyos.

"Red Re-Education sa Bahay" (3) | Ipinaliwanag ng mga Kristiyano ang Pinag-ugatan at Resulta ng Pagkalaban ng Chinese Communist Party sa Diyos

Impresyon pagkatapos manood: Itinala ng kasaysayan kung paano pinarusahan ng Diyos ang rehimeng Romano dahil sa pag-uusig sa mga Kristiyano. At ngayon, ang gobyerno ng CCP ay lumalaban sa gawain ng Diyos at inaresto ang mga piniling tao ng Diyos. Paano ito magtatapos? Ang 13-minutong video ay ibubunyag ang sagot para sa atin.

Mula nang hibang na pahirapan ng CCP ang mga Kristiyano at kailangan pa nilang makita kung pupuksain ito ng Diyos, maraming hindi naniwala na ang pagkalaban sa Diyos ay hahantong sa paghihiganti o parusa, at lalong hindi sila naniniwala na mayroong Diyos o na Siya ang namamahala. May batayan ba sa katotohanan ang pananaw na ito? Naaayon ba ito sa mga tunay na pangyayari sa gawain ng Diyos?

Rekomendasyon：Paano Dapat Unawain ang Kristiyanismo?

Ang Tagumpay o Pagkabigo ay Depende sa Daan na Tinatahak ng Tao

<*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*><*>

Karamihan sa mga tao ay naniniwala sa Diyos alang-alang sa kanilang hantungan sa hinaharap, o para sa pansamantalang kaluguran. Para sa mga hindi sumasailalim sa kahit anong pakikitungo, ang paniniwala sa Diyos ay alang-alang sa pagpasok sa langit, upang magkamit ng mga gantimpala. Ito ay hindi upang magawang perpekto, o para gampanan ang tungkulin ng isang nilalang ng Diyos. Na ang ibig sabihin, karamihan sa mga tao ay hindi naniniwala sa Diyos upang tuparin ang kanilang responsibilidad, o para ganapin ang kanilang tungkulin. Bihira na ang mga tao ay naniniwala sa Diyos upang magkaroon ng makabuluhang mga buhay, ni mayroong mga naniniwalang sapagka’t ang tao ay buháy, dapat niyang mahalin ang Diyos dahil ito ay batas ng langit at panuntunan ng daigdig na gawin ang gayon, at ito ay ang likas na tungkulin ng tao. Sa ganitong paraan, kahit na ang iba’t ibang mga tao ay hinahabol ang kanya-kanyang sariling mga nilalayon, ang layunin ng kanilang paghahabol at ang pangganyak sa likod nito ay magkakaparehong lahat, at, higit pa rito, para sa karamihan sa kanila, ang mga layon ng kanilang pagsamba ay malaki ang pagkakapareho. Sa loob ng lumipas na ilang libong taon, maraming mananampalataya ang nangamatay na, at marami na ang nangamatay at muling isinilang. Hindi lamang ito isa o dalawang tao na naghahanap sa Diyos, ni hindi isa o dalawang libo, nguni’t ang paghahabol ng karamihan sa mga taong ito ay para sa kapakanan ng kanilang sariling inaasam o ng kaluwalhatiang kanilang inaasahan para sa kinabukasan. Iilan lamang at madalang ang mga tapat kay Cristo. Maraming debotong mananampalataya ang nangamatay na ring nabitag sa kanilang mga sariling lambat, at ang bilang ng mga tao na nagtagumpay, higit pa rito, ay kahabag-habag sa kaliitan. Hanggang sa kasalukuyan, ang mga dahilan kung bakit ang mga tao ay nabibigo, o ang mga lihim ng kanilang tagumpay, ay hindi pa rin batid. Ang mga nahuhumaling sa paghahanap kay Cristo ay hindi pa nakakaranas ng kanilang sandali ng biglang pagkakita, hindi pa nila nararating ang kailaliman ng mga misteryong ito, dahil lamang sa hindi nila nalalaman. Kahit na maingat silang nagsusumikap sa kanilang paghahabol, ang landas na kanilang tinatahak ay ang landas ng kabiguan na minsan nang tinahak ng kanilang mga ninuno, at hindi isa ng tagumpay. Sa ganitong paraan, hindi alintana kung paano sila naghahanap, hindi ba nila tinatahak ang landas na patungo sa kadiliman? Hindi ba ang kanilang nakakamit ay mapait na bunga? Mahirap na ngang hulaan kung ang mga taong tumutulad sa mga nagtagumpay sa nakalipas na panahon ay hahantong sa mabuting kapalaran o kapahamakan sa kahuli-hulihan. Gaano pa kayang mas masahol ang mga pagkakataon, kung gayon, para sa mga taong nais makasumpong sa pamamagitan ng pagsunod sa mga yapak ng mga nagkamali? Hindi ba sila magkakaroon ng higit na mas malaking pagkakataon para magkamali? Anong halaga ang naroroon sa landas na kanilang tinatahak? Hindi ba nila inaaksaya ang kanilang oras? Kung ang mga tao man ay magtatagumpay o mabibigo sa kanilang paghahabol, sa madaling salita, mayroong dahilan kaya nila ito ginagawa, at hindi ito ang kalagayan na ang kanilang tagumpay o kabiguan ay malalaman sa pamamagitan ng paghahanap kung paano man nila gusto.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang tinig ng Diyos | Ang Lihim na Katotohanan sa Mapanlupig na Gawa (2)

★*。:ﾟ*☆*ﾟ:。:*★*。:ﾟ*☆*ﾟ:。:*★*。:ﾟ*☆*ﾟ:。:*★*。:ﾟ*☆*ﾟ:。:*★

    Dati kayong naghangad na maghari bilang mga hari, at ngayon hindi pa rin ninyo ganap itong isinasantabi; nais pa rin ninyong mamahala bilang hari, upang hawakan ang langit at tumulong sa lupa. Ngayon, pag-isipan ito: Iyo bang taglay ang mga nasabing kwalipikasyon? Hindi ka ba nawawalan ng pakiramdam? Makatotohanan ba ang bagay na inyong hinahanap at pinagtutuunan ng pansin? Hindi man lang ninyo taglay ang normal na pagkatao—hindi ba ito kahabag-habag? Kaya, ngayon binanggit Ko lang ang pagiging nalupig, pagtaglay ng pagpapatotoo, pagpapabuti ng iyong kakayahan, at pagpasok sa landas ng pagiging perpekto, at wala nang ibang sasabihin. Pagod na ang ilang tao sa purong katotohanan, at kapag nakita nila ang lahat ng pag-uusap ng karaniwang normal na pagkatao at pagpapabuti ng kakayahan ng mga tao, sila ay nag-aatubili. Ang mga hindi nagmamahal sa katotohanan ay hindi madaling gawing perpekto. Kung kayo ay papasok ngayon, at kikilos ayon sa kalooban ng Diyos, sa bawat hakbang, maaari ka bang maalis? Matapos ang labis na gawain sa lupain ng Tsina—ang naturang napakalaking gawain—at matapos ng napakaraming salitang binigkas, maaari bang magpaubaya ang Diyos? Ihahatid ba Niya ang mga tao paibaba sa hukay na hindi maarok? Ang mahalaga ngayon ay dapat ninyong malaman ang kahalagahan ng tao, at dapat malaman kung ano ang dapat ninyong pasukin; dapat kang magsalita ng pagpasok sa buhay, at mga pagbabago sa katangian, kung paano ba talaga ang malupig, at kung paanong ganap na sumunod sa Diyos, na magdala ng huling pagpapatotoo sa Diyos, at makamit ang pagsunod hanggang kamatayan. Kailangan mong tumuon sa mga bagay na ito, at ang mga hindi makatotohanan o mahalaga ay kinakailangan munang isantabi at hindi isinasaalang-alang. Ngayon, dapat mong mabatid kung paano malupig, at kung paano ikilos ng mga tao ang kanilang sarili matapos na sila ay malupig. Maaaring ikaw ay siya nang nalupig, ngunit maaari ka bang sumunod hanggang kamatayan? Kailangan mong magawang sumunod hanggang sa pinakasukdulan hindi alintana kung mayroong anumang tagumpay, at hindi ka dapat mawalan ng pananampalataya sa Diyos sa kahit ano mang larangan. Sa huli, kailangan mong matamo ang dalawang aspeto ng pagpapatotoo: ang patotoo ni Job—pagtupad hanggang kamatayan—at ang patotoo ni Pedro—ang kataas-taasang pagmamahal ng Diyos. Sa isang banda, kailangan mong maging gaya ni Job: Siya ay walang ari-ariang materyal, at siyang pinahirapan ng sakit ng katawang-tao, nguni't hindi niya tinalikuran ang pangalan ng Jehovah. Ito ang testimonya ni Job. Nagawang mahalin ni Pedro ang Diyos hanggang kamatayan. Noong siya ay namatay—noong siya ay ipinako sa krus—nanatili ang kanyang pagmamahal sa Diyos; hindi niya inisip ang kanyang sariling mga inaasam o maghanap ng maluwalhating pag-asa o maluhong saloobin, at ninais lamang niya na mahalin ang Diyos at sundin ang lahat ng mga pagsasa-ayos ng Diyos. Iyan ang batayan na dapat mong makamit bago ka ituring na nagpatotoo, bago ka maging isang tao na ginawang perpekto matapos na malupig. Ngayon, kung tunay na batid ng mga tao ang kanilang sariling kahalagahan at estado, maghahanap pa ba sila ng mga inaasam at pag-asa? Ito ang dapat mong malaman: Hindi alintana kung ginawa akong perpekto ng Diyos, dapat akong sumunod sa Diyos; ang lahat ng Kanyang ginagawa ngayon ay mabuti, at para sa ating kapakanan, at upang ang ating disposisyon ay maaaring magbago at maaari nating tanggalin sa ating sarili ang impluwensya ni Satanas, upang hayaan tayong mamuhay sa lupain ng mga marurumi at ngunit maaari natin pawalan ang ating sarili sa karumihan, ipagpag ang dumi at impluwensiya ni Satanas, upang magawa nating iwanan ang impluwensiya ni Satanas. Siyempre, ito ang kinakailangan sa iyo, ngunit para sa Diyos ito ay isa lamang paglupig, upang ang mga tao ay magkaroon ng matatag na kapasyahan na tumalima, at maaring sumailalim sa lahat ng Pagtutugma ng Diyos, na siya lamang kinakailangan. Ngayon, karamihan sa mga tao ay nalupig na, ngunit sa loob nila ay marami pa ring mga paghihimagsik at pagsuway. Ang totoong estado ng mga tao ay masyadong maliit, at sila ay bumabangon lamang kung may mga pag-asa at pagkakataon; kung wala, sila ay nagiging negatibo, at nag-iisip pa na lisanin ang Diyos. At ang mga tao ay walang matinding pagnanais upang hanapin ang pagsasabuhay ng normal na pagkatao. Hindi iyon maaari! Kaya, dapat Ko pa rin pag-usapan ng paglupig. Sa katunayan, nangyayari ang kasakdalan kasabay ng paglupig: Kung ikaw ay nalupig, ang unang epekto ng pagiging perpekto ay nakamit. Kung saan mayroong pagkakaiba sa pagitan ng pagka-lupig at kasakdalan, ito ay ayon sa antas ng pagbabago sa mga tao. Ang pagkalupig ay ang unang hakbang ng pagiging perpekto, at hindi nangangahulugang sila ay lubusang ginawang perpekto, o napatotohanang sila ay ganap nang nahimok ng Diyos. Matapos lupigin ang tao, may ilang mga pagbabago sa kanilang katangian, ngunit ang mga nasabing pagbabago ay lubhang kaunti kaysa sa mga tao na ganap nang makamtan ng Diyos. Ngayon, ang nagawa na ay ang paunang gawain upang gawing perpekto ang mga tao—nilulupig sila—at kung hindi mo makamit ang panlulupig, walang paraan upang ikaw ay gawing perpekto at lubusang makamtan ng Diyos. Ikaw ay makakukuha lamang ng ilang salita ng pagpaparusa at paghatol, ngunit hindi nila ganap na mapagbabago ang iyong puso. Kaya ikaw ay isa sa mga maaalis; ito ay hindi naiiba mula sa pagtingin sa isang katakam-takam na kapistahan sa ibabaw ng mesa ngunit hindi kinakain ito. Hindi ba ito trahedya? At kaya dapat kang humanap ng mga pagbabago: Ito man ay paglupig o ginawang perpekto, parehong kaugnay ito kung mayroong pagbabago sa’yo, at kung ikaw man o hindi masunurin—at ito ay tumutukoy kung ikaw man ay maaaring makamtan ng Diyos o hindi. Tandaan na ang "pagkalupig" at "kasakdalan" ay simpleng nakabatay sa hangganan ng pagbabago at pagsunod, pati na rin sa kung gaano kalinis ang iyong pag-ibig sa Diyos. Ang kinakailangan ngayon ay gawin kang ganap na perpekto, ngunit sa simula ay dapat kang malupig—dapat ay mayroon kang sapat na kaalaman sa kaparusahan at paghatol ng Diyos, dapat ay mayroong kang pananampalataya na sumunod, at maging isang tao na naglalayon ng pagbabago at para magkaroon ng mga epekto. Doon ka lamang magiging isang tao na naghahangad maging perpekto. Dapat mong maunawaan na sa kurso ng kasakdalan kayo ay malulupig, at sa kurso ng panlulupig kayo ay gagawing perpekto. Ngayon, maaari mong hangaring magawang perpekto o humanap ng mga pagbabago sa iyong panlabas na pagkatao at mga pag-unlad sa iyong kakayahan, nguni’t ang pinakamahalaga ay iyong nauunawaan na ang lahat ng ginagawa ngayon ng Diyos ay may kahulugan at kapaki-pakinabang: Hinahayaan ka nito, ikaw na nakatira sa lupain ng karumihan, na makatakas sa karumihan at maipagpag ito, hinahayaan ka nitong mapagtagumpayan ang impluwensiya ni Satanas, at iwanan ang madilim na impluwensiya ni Satanas—at sa pagtutok sa mga bagay na ito, ikaw ay iniingatan dito sa lupain ng karumihan. Sa kahuli-hulihan, anong patotoo ang hihingin sa iyong ibigay? Ikaw ay nakatira sa lupain ng karumihan nguni’t nagawang maging banal, at hindi na magiging marumi at may-bahid, ikaw ay nakatira sa ilalim ng nasasakupan ni Satanas nguni’t inaalis sa iyong sarili ang impluwensiya ni Satanas, at hindi pagmamay-ari o ginigipit ni Satanas, at ikaw ay nakatira sa mga kamay ng Makapangyarihan-sa-lahat. Ito ang patotoo, at katibayan ng tagumpay sa pakikipaglaban kay Satanas. Nagagawa mong iwaksi si Satanas, kung ano ang iyong pagsasabuhay ay hindi nagbubunyag kay Satanas, kundi yaong kinailangan ng Diyos na abutin ng tao noong nilikha Niya ang tao: normal na pagkatao, normal na pagkamakatwiran, normal na pananaw, normal na paninindigang mahalin ang Diyos, at katapatan sa Diyos. Ganyan ang patotoo na taglay ng isang nilalang ng Diyos. Sabi mo, “Tayo ay nakatira sa isang lupain ng burak, ngunit dahil sa pag-iingat ng Diyos, dahil sa Kanyang pamumuno, at dahil nilupig Niya tayo, naalis natin ang ating mga sarili sa impluwensiya ni Satanas. Na angkakayahan nating sumunod ngayon ay epekto rin ng paglupig ng Diyos, at ito ay hindi dahil tayo ay mabuti, o dahil natural nating iniibig ang Diyos. Ito ay dahil pinili tayo ng Diyos, at itinalaga tayo, na tayo ay nalupig ngayon, na magagawang magpatotoo sa Kanya, at makapaglingkod sa Kanya; kaya, pati, ito ay dahil pinili Niya tayo, at protektado, na tayo ay nailigtas at nabawi mula sa ilalim ng nasasakupan ni Satanas, at maaaring nang iwanan ang dumi at maging malinis sa bayan ng dakilang pulang dragon. Dagdag pa rito, kung ano ang iyong isinasabuhay ay magpapakita na taglay mo ang normal na pagkatao, mayroong pagkamakatuwiran sa iyong sinasabi, at ikaw ay kahalintulad ng isang normal na tao. Kapag nakikita kayo ng iba hindi nila dapat sabihin, Hindi ba ito ang imahe ng dakilang pulang dragon? Ang pag-uugali ng kapatid na babae ay hindi angkop sa pagiging isang kapatid na babae, ang pag-uugali ng kapatid na lalaki ay hindi angkop sa pagiging isang kapatid na lalaki, at wala silang anumang asal ng mga santo. Hindi sila dapat sumambit, Hindi nakakapagtaka na sinabi ng Diyos na sila ay mga inapo ni Moab, Siya ay ganap na tumpak! Kung titingnan kayo at sasabihin sa inyo ng mga tao, “Kahit na sinabi ng Diyos na ikaw ay inapo ni Moab, kung paano ka mamuhay ay nagpapatotoong iniwan mo ang impluwensiya ni Satanas; bagaman ang mga bagay na iyon ay naka paloob sa iyo, nagawa mong tumalikod sa kanila,” sa gayon ito ay nagpapakita na ikaw ay ganap na nalupig. Ikaw na nalupig at nailigtas ay magsasabi, “Tunay na kami ang mga inapo ni Moab, ngunit kami ay nailigtas ng Diyos, at bagaman ang mga inapo ni Moab noong nakalipas ay pinabayaan at sinumpa, at iwinaksi kasama ng mga Hentil ng mga tao ng Israel, ngayon iniligtas tayo ng Diyos. Tunay na kami ang pinakatiwali sa lahat ng tao—ito ay itinalaga ng Diyos, ito ay katotohanan, at ito ay hindi maikakaila ng lahat. Ngunit ngayon kami ay nakatakas na sa nasabing impluwensiya. Kinamumuhian namin ang aming mga ninuno, handa kaming tumalikod sa aming mga ninuno, upang lubusan itong talikuran at sundin ang lahat ng mga pag-aayos ng Diyos, kumikilos ayon sa kalooban ng Diyos at nakakamit ang Kanyang kahilingan sa amin, at nakukuha ang kasiyahan ng kalooban ng Diyos. Ipinagkanulo ni Moab ang Diyos, hindi siya kumilos ayon sa kalooban ng Diyos, at siya ay kinasusuklaman ng Diyos. Ngunit tayo ay dapat mangalaga sa puso ng Diyos, at ngayon, dahil nauunawaan natin ang kalooban ng Diyos, hindi natin maaaring ipagkanulo ang Diyos, at dapat talikuran ang ating mga nakatatandang ninuno!” Noong nakaraan Aking binanggit ang pagtalikod sa dakilang pulang dragon—at ngayon, iyon ang pangunahing pagtiwalag ng mga tao sa nakatatandang ninuno. Ito ay isang patotoo ng paglupig sa mga tao, at hindi alintana kung paano ka pumasok ngayon, ang iyong pagpapapatotoo sa bagay na ito ay hindi dapat nagkukulang.

Pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos | Ang Lihim na Katotohanan sa Mapanlupig na Gawa (3)

     Ang resulta na makakamit sa mapanlupig na gawa ay una sa lahat upang ang laman ng tao ay huminto sa paghimagsik, iyon ay, upang magkaroon ang isip ng tao ng panibagong pagkaunawa sa Diyos, ang kanyang puso na lubusang sumunod sa Diyos, at upang siya ay magpasya na maging para sa Diyos. Kung paano nagbabago ang pag-uugali o laman ng tao ay hindi makakapagpasya kung siya ay nalupig na. Sa halip, kapag ang iyong pag-iisip, ang iyong diwa, at ang iyong pagkaunawa ay nagbago-iyon ay, kapag ang iyong buong saloobing pang-isip ay nagbago-ikaw ay nalupig na ng Diyos. Kapag ikaw ay nagpasyang sumunod at nagpagtibay na ng panibagong kaisipan, kapag hindi mo na madala ang kahit na alin sa iyong mga paniniwala o mga layunin sa mga salita at gawain ng Diyos, at kapag ang iyong utak ay makakapag-isip na nang matuwid, iyon ay, kapag kaya mo na magsikap para sa Diyos nang buong puso-ang ganitong uri ng tao ay siyang lubusan nang nalupig. Sa sakop ng relihiyon, maraming tao ang hindi nagdurusa nang walang kabuluhan sa kabuuan ng kanilang buhay, pinasusuko ang kanilang katawan at binubuhat ang kanilang krus, kahit na maghirap at magtiis hanggang sa huli nilang hininga! Ang ilan ay nag-aayuno pa rin sa umaga ng kanilang kamatayan. Buong buhay nila ay ipinagkaila nila sa kanilang sarili ang mga masasarap na pagkain at magarang mga kasuotan, pinahahalagahan lang ang paghihirap. Kinaya nilang isuko ang kanilang mga katawan at pabayaan ang laman. Ang diwa ng kanilang pagtitiis sa pagdurusa ay kahanga-hanga. Ngunit ang kanilang pag-iisip, ang kanilang mga paniniwala, ang kanilang saloobing pang-isip, at tunay na ang kanilang lumang sarili-wala kahit isa sa mga ito ay ginawan man lang ng paraan. Wala silang tunay na pang-unawa sa kanilang mga sarili. Ang pang-isip nilang anyo ng Diyos ay isang makalumang anyo ng isang di-tiyak at malabong Diyos. Ang kanilang pagpasya sa pagdurusa para sa Diyos ay galing sa kanilang sigasig at positibong kalikasan. Kahit na sila ay naniniwala sa Diyos, hindi nila nauunawaan ang Diyos o alam ang Kanyang kalooban. Sila ay bulag na gumagawa at bulag na nagdurusa lamang para sa Diyos. Hindi nila binibigyan ng kahit anong halaga ang pagiging mapanuri at halos walang malasakit sa kung paano matitiyak na ang kanilang paglilingkod at tunay ngang tumutupad sa kalooban ng Diyos. Lalong hindi nila alam kung paano makakamtan ang pag-unawa sa Diyos. Ang Diyos na kanilang pinagsisilbihan ay hindi ang Diyos na nasa Kanyang orihinal na anyo, kundi isang Diyos na sila mismo ang nagsalamangka, isang Diyos na kanilang nabalitaan, o ang isang maalamat na Diyos na nababasa sa mga naisulat. Sa gayon, ginamit nila ang kanilang mga matingkad na likhang-isip at ang kanilang maka-Diyos na mga puso upang magdusa para sa Diyos at akuin para sa Diyos ang mga gawain na nais gawin ng Diyos. Ang kanilang paglilingkod ay talagang di-husto, sa gayo'y tunay na walang kahit isang naglilingkod sa Diyos sa paraang makatutupad ng Kanyang kalooban. Kahit na gaano pa sila kahandang magdusa, ang kanilang orihinal na pananaw sa paglilingkod at kanilang pang-isip na anyo ng Diyos ay nananatiling hindi nagbabago dahil hindi pa nila napagdaanan ang paghatol at pagparusa ng Diyos at ang Kanyang pagdadalisay at kasakdalan, at dahil walang kahit isang umakay sa kanila sa katotohanan. Kahit na naniniwala sila kay Hesus na Tagapagligtas, walang kahit isa sa kanila ang nakakita sa Tagapagligtas. Napag-alaman lang nila ang tungkol sa Kanya sa pamamagitan ng mga alamat at sabi-sabi. Sa gayon, ang kanilang paglilingkod ay katumbas lang ng ligaw na paglilingkod nang nakapikit, tulad ng isang bulag na naglilingkod sa kanyang sariling ama. Ano ang kahuli-hulihang makakamit sa ganitong uri ng paglilingkod? At sino ang magpapahintulot dito? Mula sa umpisa hanggang sa huli, ang kanilang paglilingkod ay hindi kailanman nagbabago. Sila ay tumatanggap lamang ng mga aral na gawa ng tao at ibinabatay lang nila ang kanilang paglilingkod sa kanilang pagiging likas at kung ano ang kanila mismong kinahihiligan. Anong gantimpala ang aanihin nito? Kahit si Pedro, na nakakita kay Hesus, ay hindi nalaman kung paano maglingkod sa paraang makatutupad ng kalooban ng Diyos. Sa kahuli-hulihan pa lamang, sa kanyang matandang edad, na kanya nang naunawaan. Ano ang ipinahihiwatig nito tungkol sa mga bulag na taong hindi pa nakakaranas ng kahit na anong pakikitungo o kahit na anong paglilinis at walang kahit isang gumagabay sa kanila? Hindi ba ang karamihan ng paglilingkod ninyo ngayon ay kagaya ng sa mga bulag na taong ito? Ang lahat ng hindi nakatanggap ng paghatol, hindi nakatanggap ng paglilinis at pakikitungo, at hindi nagbago-hindi ba sila ang mga hindi lubos na nalupig? Anong silbi ng mga taong iyon? Kung ang iyong pag-iisip, ang iyong pag-unawa sa buhay, at ang iyong pag-unawa sa Diyos ay hindi nagpapakita ng sariwang pagbabago at hindi nagbunga ng kahit na munting tunay na pakinabang, hindi mo kailanman makakamtan ang kahit na anong kapansin-pansin sa iyong paglilingkod! Kung walang pananaw at walang panibagong pang-unawa sa gawain ng Diyos, hindi ka magiging nalupig na tao. Ang iyong paraan ng pagsunod sa Diyos ay gayong katulad ng mga nagdurusa at nag-aayuno-ito ay may maliit halaga! Ito ay tiyak na dahil mayroong kaunting patotoo lamang sa kanilang ginagawa na masasabi Kong ang kanilang paglilingkod ay walang kabuluhan! Sa kanilang buong buhay, silang mga taong nagdusa, gumugol ng oras sa kulungan, at sa bawat sandali, nagtiis sila, pinahahalagahan ang pag-ibig at kabutihan, at pasanin ang kanilang krus. Sila ay siniraang-puri at itinakwil ng mundo at nakaranas ng lahat ng uri ng paghihirap. Sila ay sumusunod hanggang sa huli, ngunit, sila ay hindi nalupig at wala silang maibigay na patotoo sa pagkalupig. Hindi kaunti ang kanilang paghihirap na dinanas, ngunit sa loob ay talagang hindi nila kilala ang Diyos. Wala sa kanilang makalumang pag-iisip, makalumang paniniwala, mga relihiyos.

Pelikulang Kristiano | Ang Mayhawak ng Kataas-taasang Kapangyarihan sa Lahat | Pagsisiyasat sa Sansinukob (Trailer)

Sa malawak na himpapawid sa kalawakan na puno ng mga bituin, nagbabanggaan ang mga planeta, at isang sunurang masalimuot na mga pamamaraan ang nagsisilang ng bagong mga planeta.... Ang di-mabilang na katawang selestyal sa kalawakan ay gumagawang lahat nang magkakaayon—sinong nagpapatakbo sa mga iyon? Malapit nang ihayag ng Kristiyanong dokumentaryong musikal—Ang Isang Naghahari sa Lahat—ang mga tunay na pangyayari!

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Paano Maglingkod Ayon sa Kalooban ng Diyos

Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Paano Maglingkod Ayon sa Kalooban ng Diyos

     Ngayon, uunahin natin tatalakayin kung paano dapat paglingkuran ng tao ang Diyos sa kanilang paniniwala sa Diyos, ano ang mga kondisyon na dapat tuparin at kung ano ang dapat maunawaan ng mga naglilingkod sa Diyos, at ano ang mga paglilihis sa inyong serbisyo. Dapat ninyong maunawaan ang lahat ng ito. Ang mga isyung ito ay tumutuon sa inyong paniniwala sa Diyos, kung paano kayo maglakad sa landas ng patnubay ng Banal na Espiritu, at kung paano ang inyong lahat ay inayos ng Diyos, at papahintulutan nila kayong malaman ang bawat hakbang ng gawa ng Diyos sa inyo. Kapag naabot ninyo ang puntong iyon, inyong ikalulugod ang pananampalataya sa Diyos, kung paano maniwala nang wasto sa Diyos, at ano ang dapat ninyong gawin upang kumilos ng naayon sa kalooban ng Diyos. Gagawin kayo nitong ganap at lubos na masunurin sa gawa ng Diyos, at hindi kayo magrereklamo, hindi ninyo hahatulan, o susuriin, at lalong hindi magsasaliksik. Dagdag pa rito, magagawa ninyong maging masunurin sa Diyos hanggang sa kamatayan, nagpapahintulot sa Diyos na mailihis kayo at mapaslang na parang isang tupa, upang kayong lahat ay maging mga Pedro ng panahong 1990, at maaaring sukdulang mahalin ang Diyos kahit na nasa krus, nang walang kahit kaunting reklamo. Doon lamang kayo maaaring mamuhay bilang mga Pedro ng panahong 1990.

    Ang bawa’t isang may katiwasayan ay maaring manilbihan sa Diyos—subalit kailangan lamang yaong mga magbibigay ng kada pangangalaga sa kalooban ng Diyos at umunawa sa kalooban ng Diyos ang siyang karapat-dapat at may karapatang maglingkod sa Diyos. Sa inyong mga karanasan, makikita na maraming mga tao ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang maalab na pagkalat ng ebanghelyo ng Diyos, paglalakbay para sa Diyos, paggugol at pagsakripisyo para sa Diyos, at iba pa; mas maraming taong relihiyoso ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paglakad na may Biblia sa kanilang mga kamay, ikinakalat ang ebanghelyo ng kaharian ng langit at nagliligtas sa mga tao sa pag-utos sa kanila na magsisi at magkumpisal; maraming mga opisyal ng relihiyon ang nag-iisip na ang paglilingkod sa Diyos ay pangangaral sa kapilya matapos mag-aral sa seminaryo, pagtuturo sa mga tao ng pagbasa ng mga kabanata ng Biblia; maraming mga kapwa kapatid ang naniniwala na ang paglilingkod sa Diyos ay nangangahulugang hindi pag-aasawa o pagbuo ng isang pamilya, at paglalaan ng kanilang buong buhay sa Diyos; may mga tao rin sa mga naghihirap na rehiyon na naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay ang paggamot at pagpapalayas ng mga demonyo, o pagdarasal para sa mga kapatid, o paglilingkod sa kanila; sa inyo, marami ang naniniwalang ang paglilingkod sa Diyos ay pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, at pananalangin sa Diyos araw-araw, at pagbisita sa mga simbahan saanman; gayundin, may mga tao na nagsasabing ang pamumuhay ng buhay sa simbahan ay paglilingkod sa Diyos. Ngunit iilang mga tao lang ang nakakaalam kung ano ang aktwal na kahulugan ng paglilingkod sa Diyos. Bagama’t mayroong maraming mga naglilingkod sa Diyos kahalintulad ng mga bilang ng bituin sa kalangitan, ang bilang ng maaaring direktang maglingkod, at sino ang may kakayahang maglingkod sa kalooban ng Diyos, ay kakaunti—napakaliit lamang. Bakit ko sinasabi ito? Sinasabi ko ito dahil hindi ninyo maintindihan ang kahalagahan ng pariralang “paglilingkod sa Diyos,” at mababaw ang inyong pag-unawa kung paano paglingkuran ang kalooban ng Diyos. Ngayon, pangunahing tinatalakay natin kung paano maglingkod alinsunod sa kalooban ng Diyos, paano maglingkod upang magpasaya sa kalooban ng Diyos.

    Kung nais ninyong maglingkod sa kalooban ng Diyos, dapat muna ninyong maunawaan kung anong uri ng mga tao ang minamahal ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang kinamumuhian ng Diyos, kung anong uri ng mga tao ang ginagawang perpekto ng Diyos, at kung anong uri ng mga tao ang karapat-dapat maglingkod sa Diyos. Ito man lang ang dapat na mayroon kayo. Dagdag pa rito, dapat ninyong malaman ang mga hangarin ng gawa ng Diyos, at ang gawa ng Diyos na gagawin dito at ngayon. Matapos unawain ito, at sa pamamagitan ng paggabay ng mga salita ng Diyos, kailangan muna ninyong pumasok, at unang tumanggap ng komisyon ng Diyos. Kapag aktwal kayong dumanas batay sa mga salita ng Diyos, at kapag tunay ninyong alam ang gawa ng Diyos, kayo ay magiging karapat-dapat sa paglilingkod sa Diyos. At kapag kayo ay naglilingkod sa Kanya, iminumulat ng Diyos ang inyong mga mata, at nagpapahintulot sa inyo na magkaroon ng isang mas higit na pang-unawa ng Kanyang gawa at mas malinaw itong makikita. Kapag pumasok ka sa katotohanan, ang iyong mga karanasan ay mas magiging malalim at tunay, at ang lahat sa inyo nagkaroon ng ganoong karanasan ay maaaring maglakad kabilang ang mga iglesia at maglaan sa inyong mga kapatid, ang bawat isa ay pinagmumulan ng lakas ng iba upang punan ang inyong sariling kakulangan, at nagkakaroon ng isang mas mayamang kaalaman sa inyong mga espiritu. Matapos makamit ang epektong ito, saka lamang kayo maaaring maglingkod sa kalooban ng Diyos at gawing perpekto ng Diyos sa kurso ng inyong serbisyo.

    Ang mga naglilingkod sa Diyos ay dapat kapuso ng Diyos, sila ay dapat na minahal ng Diyos, at may kakayanan sa sukdulang katapatan sa Diyos. Di alintana kung ikaw ay kumilos sa likod ng mga tao, o sa harap ng mga ito, ikaw ay makatatanggap ng kagalakan ng Diyos sa harap ng Diyos, ikaw ay may kakayahang tumindig nang matatag sa harap ng Diyos, at paano ka man tratuhin ng ibang mga tao, lagi mong tinatahak ang sarili mong landas, at maglaan ng pangangalaga sa bawat pasanin ng Diyos. Tanging ito ang isang kapuso ng Diyos. Na ang mga kapuso ng Diyos na maaaring direktang magsilbi sa Kanya dahil sila ay binigyan ng mahalagang komisyon ng Diyos, at pasanin ng Diyos, nagagawa nilang tratuhin ang puso ng Diyos bilang kanila, at maging ang pasanin ng Diyos bilang kanila, at hindi mahalaga sa kanila kung magkaroon o mawalan sila ng pagkakataon: Kahit wala silang pag-aasam, at wala silang makukuha, sila ay palagiang naniniwala sa Diyos na may mapagmahal na puso. At dahil dito, ang ganitong uri ng tao ay kapuso ng Diyos. Ang kapuso ng Diyos ay Kanya ring pinagkakatiwalaan; ang mga pinagkakatiwalaan lamang ng Diyos ang maaaring magbahagi ng Kanyang pagkabalisa, at Kanyang mga nais, at bagaman ang kanilang laman ay masakit at mahina, natitiis nila ang mga sakit at tinatalikdan ang kanilang sariling kasiyahan upang mapasaya ang Diyos. Nagbibigay ang Diyos ng mas maraming pasanin sa nasabing mga tao, at kung ano ang gagawain ng Diyos ay ipinapahayag gamit ang mga taong ito. Kaya, ang mga taong ito na minamahal ng Diyos, tagapaglingkod sila ng Diyos na nagnanais ng Kanyang sariling puso, at ang mga tanging tao na tulad nito ang maaaring mamuno kasama ng Diyos. Kapag ikaw ay tunay na naging kapuso ng Diyos ay tiyak na mamumuno ka kasama ng Diyos.

    Si Hesus ay nagawang kumpletuhin ang komisyon ng Diyos—ang gawain na pagtubos sa sangkatauhan—dahil ibinigay Niya ang bawat pagkalinga sa kalooban ng Diyos, nang walang pansariling pagpaplano at konsiderasyon. Kaya, pati, Siya ay kapuso ng Diyos—ang Diyos Mismo, isang bagay na lubos ninyong nauunawaan. (Sa katotohanan, Siya ang Diyos Mismo na pinatotohanan ng Diyos; nabanggit ko ito dito upang gamitin ang katotohanan kay Hesus upang isalarawan ang paksa.) Nagawa Niyang ilagay ang panukalang pamamahala ng Diyos sa kalagitnaan, at laging nananalangin sa Ama sa langit at hinahangad ang kalooban ng Ama sa langit. Nanalangin siya, at sinabi: “Diyos Ama! Ganapin yaong nasa sa Iyong kalooban, at kumilos hindi ayon sa Aking mga intensyon; na Iyong gagawain alinsunod sa Iyong kagustuhan. Maaaring mahina ang tao, ngunit bakit Ka dapat mag-alala para sa kanya? Paano mangyayari na tao ang paksa ng Iyong pag-aalala, tao na tulad ng isang langgam sa Iyong kamay? Sa Aking puso, nais ko lamang na makamit ang Iyong kalooban, at nais ko ang Iyong nanaisin na Aking gawain ayon sa Iyong sariling intensyon.” Habang nasa daan ng Herusalem, nadama ni Hesus ang paghihirap, na para bang ang isang kutsilyo ay iniikot sa Kanyang puso, subalit Siya ay walang pinaka-maliit na intensyong tumalima sa Kanyang mga salita; palaging mayroong isang malakas na puwersang humihimok sa Kanya na lumusong kung saan Siya ipapako sa krus. Sa huli, Siya ay ipinako sa krus at naging ka-anyo ng makasalanang laman, na kumukumpleto sa gawa ng pagtubos sa sangkatauhan, at umiibabaw sa posas ng kamatayan at ng Hades. Sa harap Niya, nawalan ng kapangyarihan ang kamatayan, impiyerno, at Hades, at nilupig Niya ang mga ito. Siya ay namuhay ng tatlumpu’t tatlong taon, sa kabuuan nito palagi Niyang ginagawa ang Kanyang makakaya upang matupad ang kalooban ng Diyos ayon sa gawa ng Diyos sa panahong iyon, hindi kailanman isinasaalang-alang ang Kanyang sariling pakinabang o kawalan, at laging isinasa-isip ang kalooban ng Diyos Ama. Kaya, matapos na Siya ay mabinyagan, sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Dahil sa Kanyang serbisyo sa harap ng Diyos na ayon sa kalooban ng Diyos, naglagay ang Diyos ng mabigat na pasanin ng pagtubos ng buong sangkatauhan sa Kanyang mga balikat at pinahayo Siya na tuparin ito, at Siya ay kwalipikado at may karapatan upang makumpleto ang mahalagang gawaing ito. Sa kabuuan ng Kanyang buhay, tiniis Niya ang walang-hangganang kaparusahan para sa Diyos, at Siya ay tinukso ni Satanas nang hindi mabilang na beses, ngunit Siya ay hindi kailanman nawalan ng pag-asa. Binigyan Siya ng Diyos ng nasabing gawain dahil pinagkakatiwalaan Niya Siya, at minamahal Siya, at kaya’t sinabi ng Diyos: “Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong lubos na kinalulugdan.” Sa oras na iyon, si Hesus lamang ang maaaring tumupad sa komisyong ito, at ito ay isang bahagi sa pagkumpleto ng Diyos sa Kanyang gawain ng pagtubos sa buong sangkatauhan sa Kapanahunan ng Biyaya.

    Kung, katulad ni Hesus, kayo ay maaaring makapag-bigay ng pangangalaga sa pasanin ng Diyos, at talikdan ang inyong laman, ipagkakatiwala sa inyo ng Diyos ang Kanyang napakahalagang gawain sa inyo, upang inyong matugunan ang mga kondisyon ng paglilingkod sa Diyos. Ang mga nasabing pagkakataon lamang ang hahamon sa inyong sabihin na inyong ipapatupad ang kalooban ng Diyos at kukumpletuhin ang Kanyang komisyon, sa panahon lamang na iyon inyong masasabi na kayo ay tunay na naglilingkod sa Diyos. Kumpara sa halimbawa ni Hesus, mangangahas ka ba sabihing ikaw ay Kapuso ng Diyos? Mangangahas ka bang sabihin na isinasagawa mo ang kalooban ng Diyos? Mangangahas ka ba sabihing ikaw ay tunay na naglilingkod sa Diyos? Kung, ngayon, hindi mo nauunawaan ang nasabing serbisyo sa Diyos, ikaw ba ay mangangahas sabihing kapuso ka ng Diyos? Kung sinasabi mong ikaw ay naglilingkod sa Diyos, hindi ka ba lumalapastangan laban sa Kanya? Pag-isipan ninyo ito: Ikaw ba ay naglilingkod sa Diyos, o sa iyong sarili? Nagsisilbi ka kay Satanas, ngunit patuloy mong bulag na sinasabing naglilingkod ka sa Diyos—hindi mo ba nilalapastangan ang Diyos sa ganito? Maraming tao sa Aking likuran na nagnanais sa estado ng pagpapala, nilalamon nila ang pagkain, nais nila palagiang magpahinga at laging pangalagaan ang laman, laging natatakot na walang paraan sa laman. Hindi nila ginagawa ang kanilang karaniwang tungkulin sa simbahan, at kumakain nang walang bayad, o pinagsasabihan ang kanilang mga kapatid gamit ang Aking mga salita, masigasig silang nakatayo at ipinamukha sa iba. Palagiang sinasabi ng mga taong ito na dala nila ang kalooban ng Diyos, lagi nilang sinasabi na sila ay kapuso ng Diyos—hindi ba ito kahibangan? Kung ikaw ay may matuwid na adhikain, ngunit hindi napaglilingkuran ang kalooban ng Diyos, kung gayon ikaw ay nananatiling mangmang; ngunit kung ang iyong mga adhikain ay hindi tama, at sinasabi mo pa rin na ikaw ay naglilingkod sa Diyos, sa gayon ikaw ay taong sumasalungat sa Diyos, at marapat parusahan ng Diyos! Wala Akong simpatya sa mga naturang tao! Sa bahay ng Diyos malaya silang kumakain, at hinahangad ang kasaganahan ng laman, at walang konsiderasyon sa pagsasaalang-alang sa mga interes ng Diyos; lagi nilang hinahanap kung ano ang mabuti para sa kanila, hindi nila pinapansin ang kalooban ng Diyos, ang lahat ng kanilang ginagawa ay hindi pinapahintulutan ng Espiritu ng Diyos, lagi silang umiiwas at nagbabanta laban sa kanilang mga kapatid, at balat-kayo, tulad ng isang soro na nagnanakaw ng ubas, at sumisira ng ubasan. Maaari bang maging kapuso ng Diyos ang mga taong iyon? Ikaw ba ay wasto upang matanggap ang biyaya ng Diyos? Wala kang pananagutan sa iyong buhay at simbahan, ikaw ba ay wasto na matanggap ang komisyon ng Diyos? Sino ang mangangahas na magtiwala sa isang katulad mo? Kapag ikaw ay naglilingkod nang ganito, maaari bang magtiwala ang Diyos sa iyo ng mas mabigat na gawain? Hindi ba ninyo inaantala ang mga bagay?

    Sinasabi ko ito upang inyong malaman kung anong mga kondisyon ang dapat matupad upang magsilbi sa pagkakaayon sa kalooban ng Diyos. Kung hindi ninyo ibibigay ang inyong puso sa Diyos, kung hindi ninyo ibibigay ang bawat pangangalaga sa kalooban ng Diyos katulad ni Hesus, sa gayon kayo ay hindi mapagkakatiwalaan ng Diyos, at mauuwi sa paghahatol ng Diyos. Marahil ngayon, sa iyong paglilingkod sa Diyos, palagi mong kinukupkop ang intensyon na dayain ang Diyos—ngunit tatandaan ka pa rin ng Diyos. Sa madaling salita, hindi iniisip ang alinman, kung iyong dadayain ang Diyos, walang pusong paghuhusga ang mapapasa iyo. Dapat ninyong samantalahin ang pagkakapasok sa tamang landas ng paglilingkod sa Diyos kung saan una muna ninyong ibigay ang inyong puso sa Diyos, nang walang hati na katapatan. Hindi isinasalang-alang kung ikaw ay nasa harapan ng Diyos, o sa harap ng ibang tao, ang iyong puso ay dapat laging nakaharap sa Diyos, at dapat mong matapat na mahalin ang Diyos katulad ni Hesus. Sa paraang ito, gagawin kang perpekto ng Diyos, upang ikaw ay maging tagapaglingkod ng Diyos na siyang nagnanasa sa Kanyang puso. Kung iyong tunay na nais na gawin kang perpekto ng Diyos, at para sa iyong serbisyo na maging kaayon sa Kanyang kalooban, dapat mong palitan ang iyong mga dating pananaw tungkol sa pananampalataya sa Diyos, at baguhin ang paraan na iyong ginamit upang maglingkod sa Diyos, nang sa gayon ay higit pa sa iyo ang gagawing perpekto ng Diyos; sa paraang ito, ang Diyos ay hindi ka iiwanan, at, katulad ni Pedro, pangungunahan mo yaong mga nagmamahal sa Diyos. Kung ikaw ay mananatiling walang pagsisisi, matatanggap mo ang kaparehong pagtatapos katulad ni Hudas. Ito ay dapat na maunawaan ng lahat ng mga taong naniniwala sa Diyos.

Mula sa  Mga Pagbigkas ni Cristo ng mga Huling Araw (Mga Seleksyon)

Ang pinagmulan: Mga Salita ng na Makapangyarihang Diyos | Paano Maglingkod Ayon sa Kalooban ng Diyos

Rekomendasyon: Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

Ang Kidlat ng Silanganan—Ang Liwanag ng Kaligtasan